Choć CD-ROM wygląda identycznie jak CD-DA, może on zawierać dane zamiast muzyki (lub oprócz niej). Napędy CD-ROM używane w komputerach PC są niemal identyczne jak odtwarzacze CD; jedyną modyfikacją są dodatkowe układy wykrywania i korekcji błędów. Zapewniają one bezbłędny odczyt danych, ponieważ błędy powodujące niewielkie a nawet niesłyszalne zakłócenia w odtwarzaniu muzyki, są nie do przyjęcia w przypadku danych.

Tak samo jak płyty CD, DVD obracają się w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara (patrząc od strony lasera) i zwykle są zapisywane ze stałą prędkością transmisji CLV. Dlatego ścieżki (i dane) przesuwają się pod promieniem lasera z taką samą prędkością, która została określona na 3,49 m/s (lub 3,84 m/s w przypadku dysków dwuwarstwowych).

Dziury są wytłaczane na pojedynczej spiralnej ścieżce z odstępem 1,6 mikrometra pomiędzy kolejnymi zwojami, co odpowiada gęstości ścieżki 625 zwojów na milimetr lub 15 875 zwojów na cal. Daje to 22 188 zwojów na typowy 74 minutowy dysk (650 MB). Dysk jest podzielony na sześć głównych obszarów (opisanych poniżej i na rysunku 13.4):

W czasie wyszukiwania określonego sektora lub ścieżki muzycznej dysku, napęd odczytuje adres danych z tabeli zawartości zapisanej w obszarze rozruchowym i ustawia się w pobliżu początku tych danych na spiralnej ścieżce i oczekuje na nadejście właściwego strumienia bitów.

Dostępne są cztery główne typy dysków DVD, dzieląc je w zależności od tego, czy są jedno- czy dwustronne i jedno- lub dwuwarstwowe:

DVD-5 4,7 GB jednostronny, jednowarstwowy. Dyski DVD-5 składają się z dwóch sklejonych razem warstw podłoża. Na jednej jest wytłoczona warstwa zapisu (nazywana warstwą 0), a druga jest pusta. Powłoka aluminiowa jest zwykle nakładana na warstwę zapisaną.