Napędy CD-ROM stanowią już od wielu lat standardowe wyposażenie komputerów PC. Wyjątkiem są tzw. klienty uproszczone (ang. thin clients) komputery PC przewidziane tylko do pracy w sieci, które najczęściej nie posiadają żadnych napędów dysków.

Dyski CD-ROM mogą przechowywać 74 lub 80 minut dźwięku wysokiej jakości (w zależności od rodzaju użytego dysku) lub do 650 MB (dysk 74-minutowy) lub 700 MB (dysk 80-minutowy) danych. Dane lub dźwięk są zapisywane na jednej stronie dysku wykonanego z tworzywa o średnicy 120 mm i grubości 1,2 mm.

CD-ROM posiada identyczną wielkość jak dysk formatu CD-DA i może być włożony do normalnego odtwarzacza płyt. Najczęściej nie da się go jednak odtworzyć, ponieważ odtwarzacz czyta dane informacyjne ścieżki, które wskazują, czy znajdują się na niej dane czy dźwięk. Jeżeli jednak udałoby się nam odtworzyć dysk z danymi, usłyszelibyśmy szum, chyba że na dysku CD-ROM przed ścieżkami danych znajduje się ścieżka dźwiękowa. Odczyt danych z dysku CD-ROM jest o wiele szybszy niż z dyskietki, ale wolniejszy niż z nowoczesnych dysków twardych. Termin CD-ROM odwołuje się zarówno do samego dysku kompaktowego jak i do faktu, że napęd może z niego jedynie odczytywać.

W roku 1988 wydano jedynie kilka dysków CD-ROM, natomiast w chwili obecnej dostępne są setki tysięcy tytułów z danymi i programami z różnych dziedzin od światowych statystyk rolniczych do gier edukacyjnych dla dzieci. Również poszczególne firmy, rząd i duże korporacje publikują tysiące tytułów do użytku wewnętrznego. Jednym z przykładów jest książka telefoniczna: wiele tomów zostało zastąpionych dwoma dyskami zawierającymi listę telefonów z całych Stanów Zjednoczonych (USA).