Wydrukuj tę stronę

Technologia CD-ROM

  25 lipiec 2010
Oceń ten artykuł
(0 głosów)

Choć CD-ROM wygląda identycznie jak CD-DA, może on zawierać dane zamiast muzyki (lub oprócz niej). Napędy CD-ROM używane w komputerach PC są niemal identyczne jak odtwarzacze CD; jedyną modyfikacją są dodatkowe układy wykrywania i korekcji błędów. Zapewniają one bezbłędny odczyt danych, ponieważ błędy powodujące niewielkie a nawet niesłyszalne zakłócenia w odtwarzaniu muzyki, są nie do przyjęcia w przypadku danych.

Płyta CD jest wykonana z krążka tworzywa poliwęglanowego o średnicy 120 mm i grubości 1,2 mm z 15 mm otworem pośrodku. Na tej płytce wytłaczana jest jedna ścieżka fizyczna w postaci spirali rozpoczynającej się od środka dysku i rozwijającej się w kierunku krawędzi. Ścieżka ta posiada odstęp, czyli odległość między kolejnymi zwojami wynoszący 1,6 mikrometra (milionowa część metra lub tysięczna milimetra). Dla porównania, winylowa płyta LP posiada fizyczny skok ścieżki o wielkości około 125 mikrometrów. Patrząc od strony ścieżki (od spodu) dysk obraca się zgodnie z kierunkiem ruchu wskazówek zegara. Jeżeli obejrzymy ścieżkę pod mikroskopem, zobaczymy pagórki pity (dziury) oraz płaskie obszary zwane landami. Może się wydawać dziwnym nazywanie pagórków słowem określającym dziurę, ale wzięło się to stąd, że w czasie wytłaczania dysku prasa wytłacza dysk od górnej strony. Z tej perspektywy to, co widzimy jako pagórki, faktycznie jest dziurami wytłoczonymi w plastiku.

Promień lasera wykorzystywany do odczytu dysku przechodzi przez przezroczysty plastik, więc wytłoczona powierzchnia powlekana jest lustrzaną warstwą metalu (najczęściej aluminium). Następnie aluminium jest zabezpieczane przez cienką warstwę lakieru akrylowego i na koniec dodawane są etykiety lub nadruki.

latino-ino

Strona internetowa: komputery-pc.info